blanc

blanc¹ [blã]

〈m.〉

1 (het) wit

2 wit linnengoed ⇒ witgoed

3 witte wijn

4 doelwit ⇒ roos

♦voorbeelden:

1    blanc de l'oeil • oogwit

      blanc d'oeuf • eiwit

      blanc de poulet • kippenborst, kipfilet

      blanc de zinc • zinkwit

      battre des blancs d'oeufs en neige • eiwit stijfkloppen

      laisser des blancs • stukken openlaten 〈in tekst〉

      chauffer à blanc • witgloeiend maken 〈ook figuurlijk〉

      saigner qn. à blanc • iemand al het bloed aftappen; 〈figuurlijk〉iemand het vel over de oren halen

      tirer à blanc • met los kruit schieten

      à blanc • zonder gevolgen, proef-

      en blanc • open, onbeschreven, onbedrukt

      chèque en blanc • blanco cheque

      peint en blanc • wit geverfd

      noir sur blanc • zwart op wit

      〈schaken〉 les Blancs • wit

2    magasin de blanc • winkel voor linnengoed

¶    regarder qn. dans le blanc des yeux • iemand strak aankijken

————————

blanc² [blã],

blanche [blãsĵ]

〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., v.〉

1 wit ⇒ blank, bleek, blanco

2 schoon ⇒ 〈figuurlijk〉 onschuldig

3 schijn- ⇒ proef-, zonder resultaat

♦voorbeelden:

1    bois blanc • wit hout, vurenhout

      cheveux blancs • grijs haar

      espace blanc • opengelaten ruimte

      produit blanc • merkloos product

      être blanc • bleek zijn, er wit uitzien

      un blanc, une blanche • blanke

2    draps blancs • schone lakens

      blanc comme neige • onschuldig als een lam

  → fer, fromage, nuit, viande 

3    examen blanc • proefexamen

      mariage blanc • schijnhuwelijk, platonisch huwelijk

      voix blanche • klankloze stem

1. m

1) (het) wit

2) witte wijn

3) wit linnengoed

4) doelwit, roos

2. blanc/blanche

m/f

blanke

3. blanc/blanche

adj

1) wit, blank, bleek

2) onbeschreven, blanco

3) schoon

4) onschuldig

5) schijn-

6) proef-

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.